Aile İçi İstismara Karşı Emerge Merkezi, topluluğumuzda çok uzun süredir tacizden arınmış bir hayat yaratmak, sürdürmek ve kutlamak için var olmuştur.

1975'ten beri barınma ve müdahale hizmetleri veriyor, şiddet ve taciz nedeniyle hayatı mahvolan, altüst olanlara ses olmaya ve onlara yardım etmeye çalışıyoruz.

Ancak yol boyunca fark ettik ki, topluluğumuzdaki şiddetin temel nedenlerini ele almaya başlayana kadar, soruna sadece bir yara bandı koyuyoruz. İstismar yaşayan bireyler ve aileler için destek hizmetlerine sahip olmak kritik öneme sahip olsa da, istismara yanıt vermenin gelecekte onu durdurmayacağını biliyoruz.

Topluluklarımız şiddete doymuş, gücü ve statüyü hükmetme ve kontrol etme yeteneğiyle tanımlayan varsayım, inanç ve değere dayanan normalleştirilmiş bir tepki haline geldi.

Bu, özünde, gücün ilişkiler içinde tanımlanma biçimleriyle bağlantılıdır. 

Bireylerin güç, tahakküm ve kontrolle ilgili olarak kullandıkları davranışlar genellikle topluluğumuz tarafından yanlışlıkla desteklenir ve sistemik bir değişim elde etmek ve gerçekten "aile içi tacizi durdurma" kavramına ulaşmak için her birimizin gücü ve ayrıcalığı kullanma yollarını incelememiz gerekir. kendi hayatlarımız.

Her birimizin içinde faaliyet gösterdiğimiz ve temel olarak sahip olduğumuz inançları ve değerleri güçlendiren ve sonuç olarak davranışlarımızı onaylayan birincil toplulukları vardır.

Ayrıca, cinsiyet kimliği, ırk, cinsel yönelim veya başka bir etiket nedeniyle üstün ve aşağı olarak algılananları nasıl göreceğimize ve onlara nasıl davranacağımıza dair açık kurallar için bir plan sağlayan ana akım cinsiyet rollerine uygunluk hakkında da eğitim aldık.

Bireyler olarak, bilinçli ya da bilinçsiz olarak, tahakküm ve saldırganlığın güç ve ayrıcalığın doğal ifadeleri olduğunu kabul ediyoruz. Bireyler tarafından kullanılan çoğu davranışın "yasa dışı" olmadığını veya yasal taciz/şiddet tanımına uymadığını, ancak tanım gereği güç ve ayrıcalık sağlama niyetiyle kontrol edici veya taciz edici olduğunu not etmek önemlidir.

Bu, başkalarının davranışları karşısında sessiz kalmayı da içerebilir ve bir onay ve pekiştirme biçimidir.

Topluluğumuzun bir araya gelip her türden taciz ve şiddeti sona erdirmek için harekete geçme zamanı.

Toplum olarak biz bitmesini istediğimizde şiddet biter. Birbirimizle deneyimlerimiz hakkında konuşmaya başladığımızda, ihtiyaçlarımız hakkında birbirimizi dinlemeye başladığımızda şiddet sona erecek. Tucson'da, toplumumuzun şiddetinin bir sonucu olarak hepimizin sahip olduğu acı rezervuarı ile bağlantı kurmaya başladığımızda şiddet sona erecek. Hazır olduğumuzda yapabiliriz.

Şiddete son vermek, sevgi, saygı ve güvenliğin bu şehirde yaşayan herkes için vazgeçilmez ve dokunulmaz haklar olduğu bir toplum yaratmak için yapılmış bir çağrı var.

Soru mutlaka ne yapmalıyız değil, daha ziyade bir şeyler yapmaya istekli miyiz?