بیل هوکس گفت: "اما عشق در واقع بیشتر یک فرایند تعاملی است. این مربوط به آنچه ما انجام می دهیم ، نه فقط آنچه احساس می کنیم. این یک فعل است ، نه یک اسم ».
با آغاز ماه آگاهی از خشونت خانگی ، من با سپاسگزاری از عشقی که توانستیم برای بازماندگان خشونت خانگی و جامعه خود در طول همه گیری به عمل آوریم. این دوره دشوار بزرگترین معلم من در مورد اعمال عشق بوده است. من عشق خود را نسبت به جامعه مان از طریق تعهد خود برای اطمینان از در دسترس بودن خدمات و پشتیبانی برای افراد و خانواده هایی که خشونت خانگی را تجربه می کنند ، مشاهده کردم.
بر هیچ کس پوشیده نیست که Emerge از اعضای این جامعه تشکیل شده است ، بسیاری از آنها تجربیات خود را در مورد صدمات و آسیب ها تجربه کرده اند ، که هر روز خود را نشان می دهند و قلب خود را به بازماندگان تقدیم می کنند. این بدون تردید در مورد تیم کارکنانی که خدمات را در سراسر سازمان ارائه می دهند صادق است-سرپناه اضطراری ، خط تلفن ، خدمات خانواده ، خدمات مبتنی بر جامعه ، خدمات مسکن و برنامه آموزش مردان ما. همچنین برای همه کسانی که از خدمات خدمات محیطی ، توسعه و تیم های اداری ما به خدمات مستقیم به بازماندگان حمایت می کنند ، صادق است. این امر به ویژه در شیوه هایی که همه ما در آن زندگی می کردیم ، کنار آمدیم و تمام تلاش خود را برای کمک به شرکت کنندگان در دوران همه گیری انجام دادیم ، صادق است.
ظاهراً یک شبه ، ما در زمینه ای از عدم قطعیت ، سردرگمی ، وحشت ، اندوه و فقدان راهنمایی قرار گرفتیم. ما تمام اطلاعاتی را که به جامعه ما غرق شده و سیاست هایی را ایجاد کردیم که سلامت و ایمنی نزدیک به 6000 نفری را که سالانه به آنها خدمت می کنیم ، در اولویت قرار دادند ، بررسی کردیم. مطمئناً ، ما ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نیستیم که وظیفه مراقبت از بیماران را دارند. با این وجود ، ما به خانواده ها و افرادی که هر روز در معرض آسیب جدی و در برخی موارد مرگ هستند ، خدمت می کنیم.
با همه گیری ، این خطر فقط افزایش یافت. سیستم هایی که بازماندگان برای کمک به آنها در بستن کمک می کنند: خدمات پشتیبانی اولیه ، دادگاه ها ، پاسخ های اجرای قانون. در نتیجه ، بسیاری از آسیب پذیرترین اعضای جامعه ما در سایه ناپدید شدند. در حالی که اکثر جامعه در خانه بودند ، بسیاری از مردم در شرایط ناامنی زندگی می کردند که در آن آنها آنچه را که برای زنده ماندن نیاز داشتند ، نداشتند. این قرنطینه توانایی افرادی را که در معرض خشونت خانگی قرار دارند دریافت می کند تا از طریق تلفن به دلیل اینکه در خانه با شریک متجاوز خود در خانه بودند ، پشتیبانی دریافت کنند. کودکان به سیستم مدرسه ای دسترسی نداشتند تا بتوانند با فردی امن صحبت کنند. پناهگاه های توسان ظرفیت ورود افراد را کاهش داده بود. ما آثار این انواع انزوا ، از جمله افزایش نیاز به خدمات و سطوح بالاتری از کشندگی را مشاهده کردیم.
ظهور از تأثیر متلاطم شده بود و سعی می کرد با افرادی که در روابط خطرناک زندگی می کنند به طور ایمن ارتباط برقرار کند. ما پناهگاه اضطراری خود را یک شبه به یک مرکز غیر اجتماعی منتقل کردیم. با این وجود ، کارکنان و شرکت کنندگان گزارش کردند که به طور روزانه در معرض ویروس کرونا قرار گرفته اند که منجر به ردیابی تماس ها ، کاهش سطح کارکنان با بسیاری از موقعیت های خالی و کارکنان در قرنطینه شده است. در میان این چالش ها ، یک چیز دست نخورده باقی ماند - عشق ما به جامعه و تعهد عمیق به کسانی که به دنبال امنیت هستند. عشق یک عمل است.
به نظر می رسید که جهان متوقف شده است ، ملت و جامعه در واقعیت خشونت های نژادی که نسل ها پیش در حال وقوع است ، نفس کشیدند. این خشونت در جامعه ما نیز وجود دارد و تجربیات تیم ما و افرادی را که به آنها خدمت می کنیم شکل داده است. سازمان ما سعی کرد نحوه مقابله با همه گیری را در عین ایجاد فضا و شروع کار درمانی از تجربیات جمعی خشونت نژادی ، بفهمد. ما به رهایی از نژادپرستی که در اطراف ما وجود دارد ، ادامه می دهیم. عشق یک عمل است.
قلب سازمان همچنان می تپید. ما تلفن های نمایندگی را گرفتیم و آنها را در خانه های مردم وصل کردیم تا خط تلفن همچنان به کار خود ادامه دهد. کارکنان بلافاصله میزبانی جلسات پشتیبانی را از طریق تلفن و در زوم آغاز کردند. کارکنان گروه های پشتیبانی را در زوم تسهیل کردند. بسیاری از کارکنان در دفتر بودند و در طول مدت و ادامه بیماری همه گیر بودند. کارکنان شیفت های بیشتری را انتخاب می کردند ، ساعات بیشتری کار می کردند و چندین موقعیت را در اختیار داشتند. مردم وارد و خارج می شدند. برخی مریض شدند. برخی از اعضای نزدیک خانواده خود را از دست دادند. ما به طور جمعی به حضور خود ادامه داده و قلب خود را به این جامعه ارائه می دهیم. عشق یک عمل است.
در یک نقطه ، کل تیم ارائه دهنده خدمات اضطراری به دلیل قرار گرفتن در معرض احتمالی COVID ، مجبور به قرنطینه شدند. تیم هایی از مناطق دیگر آژانس (موقعیت های اداری ، نویسندگان کمک مالی ، جمع آوری کمک های مالی) برای تحویل غذا به خانواده هایی که در پناهگاه اضطراری زندگی می کنند ثبت نام کردند. کارکنان سراسر آژانس وقتی کاغذ توالت را یافتند که در جامعه موجود بود. ما زمان تحویل را برای افرادی تنظیم کردیم که به دفاتر تعطیل آمده بیایند تا افراد بتوانند جعبه غذا و اقلام بهداشتی را بردارند. عشق یک عمل است.
یک سال بعد ، همه خسته ، سوخته و آسیب دیده اند. با این وجود ، قلب ما می تپد و ما برای نشان دادن عشق و حمایت از بازماندگانی که جایی دیگر برای بازگشت ندارند ، حاضر می شویم. عشق یک عمل است.
امسال در ماه آگاهی از خشونت خانگی ، ما انتخاب می کنیم تا داستان بسیاری از کارکنان Emerge را که به این سازمان کمک کرده اند تا در فعالیت خود باقی بماند ، مطرح کرده و به آنها احترام بگذاریم تا بازماندگان جایی برای حمایت داشته باشند. ما از آنها ، داستانهای درد در هنگام بیماری و از دست دادن آنها ، ترس آنها از آنچه در جامعه ما اتفاق می افتد ، تجلیل می کنیم - و ما از قلب زیبا آنها قدردانی بی پایان خود را ابراز می کنیم.
بگذارید امسال ، در این ماه به خود یادآوری کنیم که عشق یک عمل است. هر روز از سال ، عشق یک عمل است.
