فرهنگ تجاوز و سو Ab استفاده خانگی

               مواجهه به موقع و آسیب پذیر ویلیامز با سابقه خانوادگی خود به ما یادآوری می کند که تبعیت جنسیتی و نژادی همیشه دست به دست هم داده اند. اگر می خواهیم مقابله کنیم ، باید با هر دو مقابله کنیم. بخشی از این کار شناختن وجود موارد بسیار زیاد است عادی شده اشیا and و شیوه هایی که زندگی روزمره امروز ما را در آمریکا پر می کند و همچنان از فرهنگ تجاوز جنسی پشتیبانی می کنند. ویلیامز به ما یادآوری می کند این مربوط به مجسمه ها نیست ، بلکه در مورد چگونگی ارتباط ما با شیوه های تاریخی سلطه است که خشونت جنسی را توجیه و عادی می کند.

               به عنوان مثال ، کمدی رمانتیک را در نظر بگیرید ، که در آن پسر طرد شده قهرمانانه به دنبال جلب محبتهای دختری است که علاقه ای به او ندارد - و در آخر با یک حرکت بزرگ عاشقانه بر مقاومت خود غلبه می کند. یا راههایی که پسران برای داشتن رابطه جنسی افزایش می یابند ، هر هزینه ای که داشته باشید. در حقیقت ، ویژگی هایی که ما هر روز به پسرهای جوان تبدیل می کنیم ، مربوط به ایده های دیرینه درباره "مردان واقعی" ، بنیان اجتناب ناپذیر فرهنگ تجاوز به عنف است.

               مجموعه ارزشهای ضمنی ، غالباً بررسی نشده موجود در این کد فرهنگی برای "انسان" بخشی از محیطی است که در آن مردان آموزش می بینند تا از احساسات خود جدا شوند و ارزش ها را کم کنند ، برای تجلیل از زور و پیروزی ، و به بدخواهی از توانایی یکدیگر برای تکرار این هنجارها جایگزینی حساسیت خودم نسبت به تجربه دیگران (و خودم) با حکم پیروزی و بدست آوردن مال من این است که چگونه مرد شدم. شیوه های عادی سلطه ، داستانی را که ویلیامز بیان می کند به آداب و رسوم موجود در امروز پیوند می دهد ، هنگامی که یک پسر کوچک 3 ساله توسط بزرگسالی که دوست دارد هنگام احساس درد ، ترس یا عطوفت ، به دلیل گریه تحقیر شود: "پسران گریه نمی کنند ”(پسران احساسات را کنار می گذارند).

              با این حال ، جنبش برای پایان دادن به تسبیح سلطه نیز در حال رشد است. در توسان ، در یک هفته معین ، در 17 مدرسه منطقه و در بازداشتگاه نوجوانان ، تقریباً 60 مرد بزرگسال آموزش دیده ، از سراسر جوامع ، برای شرکت در محافل گفتگوی گروهی با حدود 200 پسر نوجوان به عنوان بخشی از کار پسران نشسته اند. مردان توسان. برای بسیاری از این پسران ، این تنها مکانی در زندگی آنها است که می توانند مراقب خود را کنار بگذارند ، حقیقت را در مورد احساس خود بگویند و درخواست حمایت کنند. اما اگر بخواهیم فرهنگ رضایت را جایگزین فرهنگ تجاوز به عنف کنیم که ایمنی و عدالت را برای همه ارتقا بخشد ، این ابتکارات باید بیشتر مورد توجه همه بخش های جامعه ما قرار گیرد. برای گسترش این کار به کمک شما نیاز داریم.

            در 25 ، 26 و 28 اکتبر ، Boys to Men Tucson در حال همکاری با Emerge ، دانشگاه آریزونا و ائتلافی از گروه های فداکار جامعه برای میزبانی یک گردهمایی پیشگامانه با هدف سازماندهی جوامع ما برای ایجاد گزینه های قابل توجه بهتر برای پسران نوجوان و مردانه است - جوانان را شناسایی کرد. این رویداد تعاملی غواصی عمیقی در نیروهایی خواهد داشت که مردانگی و بهزیستی عاطفی را برای جوانان در توسان شکل می دهد. این یک فضای کلیدی است که در آن صدای شما و پشتیبانی شما می تواند به ما کمک کند تا تفاوت زیادی در نوع فرهنگی که برای نسل بعدی وجود دارد ، در مورد جنسیت ، برابری و عدالت ایجاد کنیم. ما از شما دعوت می کنیم برای این گام عملی در جهت پرورش جامعه ای که در آن ایمنی و عدالت قاعده ای است ، به جای استثنا ، به ما بپیوندید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انجمن ، یا ثبت نام برای حضور ، لطفاً به اینجا مراجعه کنید www.btmtucson.com/masculinityforum2020.

              این فقط یک نمونه از جنبش های گسترده برای پرورش مقاومت عشق در برابر سلطه های فرهنگی عادی است. آنجلا دیویس ، طرفدار طغیان ، هنگامی که نماز آرامش را روی سر خود قرار داد ، اظهار داشت: "من دیگر چیزهایی را که نمی توانم تغییر دهم قبول نمی کنم. من چیزهایی را تغییر می دهم که نمی توانم قبول کنم. " همانطور که در این ماه به تأثیر خشونت خانگی و جنسی در جوامع خود تأمل می کنیم ، ممکن است همه ما شهامت و عزم راسخ برای پیروی از او داشته باشیم.