نقش ما در پرداختن به نژادپرستی و سیاه سیاهی برای بازماندگان سیاه پوستان

این روند آهسته است و هر روز دعوت نامه هایی به معنای واقعی و مجازی برای بازگشت به آنچه به جامعه ما خدمت نکرده است ، به عنوان افرادی که Emerge را تشکیل می دهند و آنچه که برای بازماندگان خدمت نکرده است ، سزاوار. ما در تلاشیم تا تجربیات مهم زندگی همه بازماندگان را متمرکز کنیم. ما مسئولیت دعوت از مکالمه های شجاعانه با سایر آژانس های غیرانتفاعی و به اشتراک گذاشتن سفر نامرتب خود را در این کار به عهده می گیریم تا بتوانیم سیستمی را که ناشی از تمایل به طبقه بندی و غیرانسانی کردن افراد جامعه خود است جایگزین کنیم. ریشه های تاریخی سیستم غیرانتفاعی را نمی توان نادیده گرفت. 

اگر نكته ای را كه مایكل برشر در ماه جاری در مقاله خود ارائه داده است ، مورد بررسی قرار دهیم فرهنگ تجاوز جنسی و معاشرت مردان و پسران، اگر بخواهیم می توانیم موازی را ببینیم. "مجموعه ارزشهای ضمنی ، اغلب بررسی نشده ، موجود در کد فرهنگی برای" انسان "بخشی از محیطی است که در آن مردان آموزش می بینند تا از احساسات خود جدا شوند و ارزش های آنها را کم کنند ، برای تجلیل از زور و پیروزی ، و برای برخورد با شرارت از یکدیگر. توانایی تکرار این هنجارها. "

دقیقاً مانند ریشه های درختی که حمایت و لنگر انداخته است ، چارچوب ما در ارزش هایی نهفته است که حقایق تاریخی در مورد خشونت خانگی و جنسی را به منزله منشأ نژادپرستی ، برده داری ، کلاس گرایی ، همجنس گرایی و ترنس هراسی نادیده می گیرند. این سیستم های ستم به ما اجازه می دهد تا از تجربیات سیاه پوستان ، بومیان و رنگین پوستان - از جمله کسانی که در جوامع LGBTQ شناسایی می کنند - چشم پوشی کنیم که در بهترین حالت ارزش کمتری دارند و در بدترین حالت وجود ندارند. برای ما خطرناک است که تصور کنیم این ارزشها هنوز در گوشه و کنار عمق کار ما نفوذ نمی کنند و بر افکار و تعاملات روزمره تأثیر می گذارند.

ما حاضریم همه اینها را به خطر بیندازیم. و با تمام منظور ما ، همه حقیقت را در مورد چگونگی خدمات خشونت خانگی برای تجربه بازماندگان همه بازگو کنید. ما نقش خود را در پرداختن به نژادپرستی و سیاه سیاهی برای بازماندگان سیاه پوستی در نظر نگرفته ایم. ما یک سیستم غیر انتفاعی هستیم که از رنج جامعه ما یک زمینه حرفه ای ایجاد کرده ایم زیرا این مدلی است که برای فعالیت در داخل ساخته شده است. ما تلاش کرده ایم ببینیم که چگونه همان ظلمی که منجر به خشونت غیرعاقلانه و خاتمه دهنده زندگی در این جامعه می شود نیز موذیانه راه خود را در ساختار سیستمی طراحی کرده است که برای پاسخگویی به بازماندگان آن خشونت طراحی شده است. در وضعیت فعلی ، همه بازماندگان نمی توانند نیازهای خود را در این سیستم برآورده کنند و بسیاری از ما که در این سیستم کار می کنیم ، مکانیسم مقابله ای را برای فاصله گرفتن از واقعیت کسانی که نمی توان به آنها خدمات ارائه داد ، در پیش گرفته ایم. اما این می تواند و باید تغییر کند. ما باید سیستم را تغییر دهیم تا انسانیت کامل همه بازماندگان دیده و مورد احترام قرار گیرد.

تأمل در مورد چگونگی تغییر به عنوان یک نهاد در سیستم های پیچیده و عمیقاً لنگر انداخته ، شهامت زیادی می خواهد. این ما را ملزم می کند که در شرایط خطر بایستیم و آسیب هایی را که ایجاد کرده ایم پاسخ دهیم. همچنین این امر می طلبد که دقیقاً بر راه پیش رو متمرکز شویم. این امر می طلبد که ما دیگر در مورد حقایق ساکت نمانیم. حقایقی که همه ما می دانیم وجود دارد. نژادپرستی چیز جدیدی نیست. بازماندگان سیاه پوستی احساس ضعف و نامرئی شدن چیز جدیدی نیستند. تعداد زنان بومی گمشده و مقتل تازه نیست. اما اولویت بندی ما برای آن جدید است. 

زنان سیاه به خاطر خرد ، دانش و موفقیت هایشان شایسته این هستند که مورد محبت ، جشن و تجلیل قرار بگیرند. ما همچنین باید تصدیق کنیم که زنان سیاه چاره ای جز زنده ماندن در جامعه ای ندارند که هرگز قصد نداشته آنها را به عنوان ارزشمند بداند. ما باید به سخنان آنها در مورد معنای تغییر گوش دهیم اما مسئولیت خود را در شناسایی و رفع بی عدالتی های روزمره کاملاً بر عهده بگیریم.

زنان بومی لیاقت این را دارند که آزادانه زندگی کنند و مورد احترام قرار می گیرند برای تمام آنچه که در زمین بافته اند و ما بدنبال آن هستیم - و بدن آنها را نیز در بر می گیرد. تلاش های ما برای رهایی جوامع بومی از سو abuse استفاده های خانگی نیز باید شامل مالکیت ما بر آسیب های تاریخی و حقایقی باشد که ما به راحتی درمورد اینکه این بذرها را در زمین خود چه کاشت پنهان می کنیم. شامل مالکیت روشهایی که ما سعی می کنیم به عنوان یک جامعه بطور روزانه به آنها ببخشیم

درست است که در مورد این تجربیات حقیقت را بگویید. در واقع ، این برای بقای جمعی همه بازماندگان در این جامعه حیاتی است. وقتی ما کسانی را که کمترین میزان شنیدن را در اختیار ما قرار می دهند ، اطمینان می دهیم فضا برای همه باز است.

ما می توانیم سیستمی را که توانایی بالایی در ایجاد ایمنی و حفظ انسانیت همه افراد جامعه دارد ، دوباره تصور کنیم و فعالانه بسازیم. ما می توانیم فضاهایی باشیم که همه در واقعی ترین ، کاملترین خود استقبال کنند و زندگی همه ارزش داشته باشد ، جایی که مسئولیت پذیری به عنوان عشق تلقی می شود. جامعه ای که همه ما در آن امکان ساختن زندگی عاری از خشونت را داریم.

کوئینز یک گروه پشتیبانی است که در Emerge ایجاد شد تا تجربیات زنان سیاه پوست را در کار ما قرار دهد. این توسط زنان سیاه پوست ایجاد و هدایت می شود.

این هفته ما با افتخار سخنان و تجربیات مهم کوئینز را ارائه می دهیم ، آنها طی 4 هفته گذشته فرایندی را به رهبری سسیلیا جوردن طی کردند تا حقیقت را به عنوان محافظ ، خام و حقیقت به عنوان مسیر بهبودی تشویق کنند. این گزیده همان چیزی است که کوئینز به افتخار ماه آگاهی از خشونت در خانواده انتخاب کرده است تا با جامعه به اشتراک بگذارد.