نقش ما در پرداختن به نژادپرستی و سیاه سیاهی برای بازماندگان سیاه پوستان

نوشته شده توسط آنا هارپر-گوئررو

Emerge در 6 سال گذشته در یک روند تکامل و تحول بوده است که به شدت متمرکز بر تبدیل شدن به یک سازمان ضد نژادپرستی ، چند فرهنگی است. ما هر روز در تلاشیم تا از بین بردن سیاهی ضد مبارزه و مقابله با نژادپرستی در تلاش برای بازگشت به انسانیتی که در اعماق همه ما زندگی می کند. ما می خواهیم بازتاب رهایی ، عشق ، شفقت و شفابخشی باشیم - همان چیزهایی که برای هر کسی که در جامعه ما رنج می برد ، می خواهیم. Emerge در سفر است تا حقایق ناگفته راجع به کار ما را بیان کند و در ماه جاری فروتنانه قطعات و فیلم های نوشته شده را از شرکای جامعه ارائه داده است. اینها حقایق مهمی در مورد تجارب واقعی است که بازماندگان برای دستیابی به آنها تلاش کرده اند. ما اعتقاد داریم که در این حقیقت چراغ راه پیش رو است. 

این روند آهسته است و هر روز دعوت نامه هایی به معنای واقعی و مجازی برای بازگشت به آنچه به جامعه ما خدمت نکرده است ، به عنوان افرادی که Emerge را تشکیل می دهند و آنچه که برای بازماندگان خدمت نکرده است ، سزاوار. ما در تلاشیم تا تجربیات مهم زندگی همه بازماندگان را متمرکز کنیم. ما مسئولیت دعوت از مکالمه های شجاعانه با سایر آژانس های غیرانتفاعی و به اشتراک گذاشتن سفر نامرتب خود را در این کار به عهده می گیریم تا بتوانیم سیستمی را که ناشی از تمایل به طبقه بندی و غیرانسانی کردن افراد جامعه خود است جایگزین کنیم. ریشه های تاریخی سیستم غیرانتفاعی را نمی توان نادیده گرفت. 

اگر نكته ای را كه مایكل برشر در ماه جاری در مقاله خود ارائه داده است ، مورد بررسی قرار دهیم فرهنگ تجاوز جنسی و معاشرت مردان و پسران، اگر بخواهیم می توانیم موازی را ببینیم. "مجموعه ارزشهای ضمنی ، اغلب بررسی نشده ، موجود در کد فرهنگی برای" انسان "بخشی از محیطی است که در آن مردان آموزش می بینند تا از احساسات خود جدا شوند و ارزش های آنها را کم کنند ، برای تجلیل از زور و پیروزی ، و برای برخورد با شرارت از یکدیگر. توانایی تکرار این هنجارها. "

دقیقاً مانند ریشه های درختی که حمایت و لنگر انداخته است ، چارچوب ما در ارزش هایی نهفته است که حقایق تاریخی در مورد خشونت خانگی و جنسی را به منزله منشأ نژادپرستی ، برده داری ، کلاس گرایی ، همجنس گرایی و ترنس هراسی نادیده می گیرند. این سیستم های ستم به ما اجازه می دهد تا از تجربیات سیاه پوستان ، بومیان و رنگین پوستان - از جمله کسانی که در جوامع LGBTQ شناسایی می کنند - چشم پوشی کنیم که در بهترین حالت ارزش کمتری دارند و در بدترین حالت وجود ندارند. برای ما خطرناک است که تصور کنیم این ارزشها هنوز در گوشه و کنار عمق کار ما نفوذ نمی کنند و بر افکار و تعاملات روزمره تأثیر می گذارند.

ما حاضریم همه اینها را به خطر بیندازیم. و با تمام منظور ما ، همه حقیقت را در مورد چگونگی خدمات خشونت خانگی برای تجربه بازماندگان همه بازگو کنید. ما نقش خود را در پرداختن به نژادپرستی و سیاه سیاهی برای بازماندگان سیاه پوستی در نظر نگرفته ایم. ما یک سیستم غیر انتفاعی هستیم که از رنج جامعه ما یک زمینه حرفه ای ایجاد کرده ایم زیرا این مدلی است که برای فعالیت در داخل ساخته شده است. ما تلاش کرده ایم ببینیم که چگونه همان ظلمی که منجر به خشونت غیرعاقلانه و خاتمه دهنده زندگی در این جامعه می شود نیز موذیانه راه خود را در ساختار سیستمی طراحی کرده است که برای پاسخگویی به بازماندگان آن خشونت طراحی شده است. در وضعیت فعلی ، همه بازماندگان نمی توانند نیازهای خود را در این سیستم برآورده کنند و بسیاری از ما که در این سیستم کار می کنیم ، مکانیسم مقابله ای را برای فاصله گرفتن از واقعیت کسانی که نمی توان به آنها خدمات ارائه داد ، در پیش گرفته ایم. اما این می تواند و باید تغییر کند. ما باید سیستم را تغییر دهیم تا انسانیت کامل همه بازماندگان دیده و مورد احترام قرار گیرد.

تأمل در مورد چگونگی تغییر به عنوان یک نهاد در سیستم های پیچیده و عمیقاً لنگر انداخته ، شهامت زیادی می خواهد. این ما را ملزم می کند که در شرایط خطر بایستیم و آسیب هایی را که ایجاد کرده ایم پاسخ دهیم. همچنین این امر می طلبد که دقیقاً بر راه پیش رو متمرکز شویم. این امر می طلبد که ما دیگر در مورد حقایق ساکت نمانیم. حقایقی که همه ما می دانیم وجود دارد. نژادپرستی چیز جدیدی نیست. بازماندگان سیاه پوستی احساس ضعف و نامرئی شدن چیز جدیدی نیستند. تعداد زنان بومی گمشده و مقتل تازه نیست. اما اولویت بندی ما برای آن جدید است. 

زنان سیاه به خاطر خرد ، دانش و موفقیت هایشان شایسته این هستند که مورد محبت ، جشن و تجلیل قرار بگیرند. ما همچنین باید تصدیق کنیم که زنان سیاه چاره ای جز زنده ماندن در جامعه ای ندارند که هرگز قصد نداشته آنها را به عنوان ارزشمند بداند. ما باید به سخنان آنها در مورد معنای تغییر گوش دهیم اما مسئولیت خود را در شناسایی و رفع بی عدالتی های روزمره کاملاً بر عهده بگیریم.

زنان بومی لیاقت این را دارند که آزادانه زندگی کنند و مورد احترام قرار می گیرند برای تمام آنچه که در زمین بافته اند و ما بدنبال آن هستیم - و بدن آنها را نیز در بر می گیرد. تلاش های ما برای رهایی جوامع بومی از سو abuse استفاده های خانگی نیز باید شامل مالکیت ما بر آسیب های تاریخی و حقایقی باشد که ما به راحتی درمورد اینکه این بذرها را در زمین خود چه کاشت پنهان می کنیم. شامل مالکیت روشهایی که ما سعی می کنیم به عنوان یک جامعه بطور روزانه به آنها ببخشیم

درست است که در مورد این تجربیات حقیقت را بگویید. در واقع ، این برای بقای جمعی همه بازماندگان در این جامعه حیاتی است. وقتی ما کسانی را که کمترین میزان شنیدن را در اختیار ما قرار می دهند ، اطمینان می دهیم فضا برای همه باز است.

ما می توانیم سیستمی را که توانایی بالایی در ایجاد ایمنی و حفظ انسانیت همه افراد جامعه دارد ، دوباره تصور کنیم و فعالانه بسازیم. ما می توانیم فضاهایی باشیم که همه در واقعی ترین ، کاملترین خود استقبال کنند و زندگی همه ارزش داشته باشد ، جایی که مسئولیت پذیری به عنوان عشق تلقی می شود. جامعه ای که همه ما در آن امکان ساختن زندگی عاری از خشونت را داریم.

کوئینز یک گروه پشتیبانی است که در Emerge ایجاد شد تا تجربیات زنان سیاه پوست را در کار ما قرار دهد. این توسط زنان سیاه پوست ایجاد و هدایت می شود.

این هفته ما با افتخار سخنان و تجربیات مهم کوئینز را ارائه می دهیم ، آنها طی 4 هفته گذشته فرایندی را به رهبری سسیلیا جوردن طی کردند تا حقیقت را به عنوان محافظ ، خام و حقیقت به عنوان مسیر بهبودی تشویق کنند. این گزیده همان چیزی است که کوئینز به افتخار ماه آگاهی از خشونت در خانواده انتخاب کرده است تا با جامعه به اشتراک بگذارد.

خشونت علیه زنان بومی

نوشته شده توسط آوریل ایگناسیو

آوریل ایگناسیو شهروند ملت Tohono O'odham و بنیانگذار Indivisible Tohono ، یک سازمان جامعه مردمی است که فراتر از رأی دادن به اعضای ملت Tohono O'odham ، فرصت های تعامل و آموزش مدنی را فراهم می کند. او مدافع خشن زنان ، مادر تا شش سال و هنرمند است.

خشونت علیه زنان بومی چنان عادی شده است که ما در یک حقیقت ناگفته و موذی بنشینیم که بدن خودمان متعلق به ما نباشد. اولین خاطره من از این حقیقت احتمالاً در حدود 3 یا 4 سالگی است ، من در برنامه HeadStart در روستایی به نام Pisinemo شرکت کردم. یادم هست به من گفتند "اجازه ندهید کسی شما را بگیرد" به عنوان هشدار از طرف معلمان من هنگام سفر میدانی. یادم می آید که می ترسیدم که در واقع کسی قصد دارد "مرا ببرد" اما من نفهمیدم این چه معنایی دارد. من می دانستم که باید از معلم خود فاصله داشته باشم و من ، به عنوان یک کودک 3 یا 4 ساله ، ناگهان از محیط اطراف خود بسیار آگاه شدم. من اکنون در بزرگسالی فهمیدم که ضربه روحی به من منتقل شده است و من آن را به فرزندان خودم منتقل کرده ام. دختر و پسرم بزرگتر هر دو به یاد می آورند با راهنمایی من "اجازه ندهید کسی شما را بگیرد" همانطور که آنها بدون من به جایی سفر می کردند. 

 

از نظر تاریخی خشونت علیه مردم بومی در ایالات متحده امری عادی در بین بیشتر قبایل ایجاد کرده است که وقتی از من خواسته شد بینشی کامل درباره زنان و دختران بومی گمشده و مقتول ارائه دهم  تلاش کرد کلمات را پیدا کند تا در مورد تجربه زندگی مشترک ما صحبت کند که همیشه به نظر زیر سوال می رود. وقتی من میگم بدن ما متعلق به ما نیست، من در این زمینه در یک زمینه تاریخی صحبت می کنم. دولت ایالات متحده برنامه های نجومی را تحریم کرد و مردم بومی این کشور را به نام "پیشرفت" هدف قرار داد. خواه این امر باعث انتقال اجباری افراد بومی از سرزمین های خود به مناطق رزرو شده یا سرقت کودکان از خانه های آنها برای قرار دادن در مدارس شبانه روزی در سراسر کشور باشد ، یا عقیم سازی اجباری زنان ما در خدمات بهداشتی هند از دهه 1960 در سراسر دهه 80. مردم بومی مجبور شده اند در یک داستان زندگی که از خشونت اشباع شده است زنده بمانند و بیشتر اوقات احساس می شود که ما در حال خلأ فریاد زدن هستیم. داستان های ما برای اکثر افراد نامرئی است ، کلماتمان شنیده نشده است.

 

لازم به یادآوری است که 574 کشور قبیله ای در ایالات متحده وجود دارد و هر یک منحصر به فرد است. فقط در آریزونا 22 کشور قبیله ای متمایز وجود دارد ، از جمله پیوندهای سایر ملل در سراسر کشور که آریزونا را خانه خود می نامند. بنابراین جمع آوری داده ها برای زنان و دختران بومی گمشده و مقتول ، انجام آنها چالش برانگیز بوده و تقریباً غیرممکن بوده است. ما در تلاشیم تا تعداد واقعی زنان و دختران بومی را که قتل ، گم شده و یا گرفته شده اند ، شناسایی کنیم. مشکلات این جنبش را زنان بومی هدایت می کنند ، ما متخصص خود هستیم.

 

در برخی جوامع ، زنان توسط افراد غیر بومی قتل می شوند. در جامعه قبیله ای من 90٪ پرونده های زنانی که به قتل رسیده اند ، نتیجه مستقیم خشونت خانگی بوده است و این در سیستم قضایی قبیله ای ما منعکس شده است. تقریباً 90٪ پرونده های قضایی که در دادگاه های قبیله ای ما رسیدگی می شود موارد خشونت خانوادگی است. هر مطالعه موردی ممکن است براساس موقعیت جغرافیایی متفاوت باشد ، اما در جامعه من به نظر می رسد. ضروری است که شرکای جامعه و متحدان درک کنند زنان و دختران بومی گمشده و قتل عام ، نتیجه مستقیم خشونت علیه زنان و دختران بومی است. ریشه های این خشونت عمیقا در سیستم های اعتقادی باستان نهفته است که درس های موذیانه ای درباره ارزش بدن ما می آموزد - درسی که اجازه می دهد بدن ما به هر دلیلی به هر هزینه گرفته شود. 

 

من اغلب خود را از کمبود گفتمان در مورد چگونگی صحبت کردن در مورد راه های جلوگیری از خشونت خانگی ناامید می کنم ، اما در عوض ما در مورد چگونگی بهبودی و یافتن زنان و دختران بومی گمشده و مقتول صحبت می کنیم.  حقیقت این است که دو سیستم عدالت وجود دارد. یکی از مواردی که به مردی که به تجاوز ، تجاوز جنسی و آزار و اذیت جنسی متهم شده است ، از جمله بوسیدن غیرقانونی و دست زدن به دست کم 26 زن از دهه 1970 ، اجازه می دهد چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده باشد. این سیستم موازی است با قوانینی که به احترام مردانی که زنانی را که به بردگی گرفته اند ، تجاوز می کنند ، احکام درست می کند. و سپس سیستم عدالت برای ما وجود دارد؛ جایی که خشونت علیه بدن ما و گرفتن بدن ما اخیر بوده و روشن کننده است. سپاسگزارم ، هستم  

 

در نوامبر سال گذشته ، دولت ترامپ فرمان اجرایی 13898 را امضا کرد ، گروه ویژه ای برای بومیان مفقود شده و مقتول آمریکایی هندی و آلاسکا ، همچنین به عنوان "عملیات بانوی عدالت" ، که توانایی بیشتری برای باز کردن پرونده های بیشتر (پرونده های حل نشده و سرد) فراهم می کند ) از زنان بومی جهت تخصیص پول بیشتر از وزارت دادگستری. با این حال ، هیچ قانون یا مرجعی اضافی با عملیات بانوی عدالت همراه نیست. این دستور بدون تأیید صدمه و آسیب بزرگی که خانواده های زیادی برای مدت طولانی متحمل آن شده اند ، به بی سروصدای عدم اقدام و اولویت بندی حل موارد سرماخوردگی در کشور هند می پردازد. ما باید به روشی بپردازیم که سیاست های ما و عدم اولویت بندی منابع ، سکوت و پاک کردن بسیاری از زنان و دختران بومی را که مفقود شده و به قتل رسیده اند ، فراهم می کند.

 

در 10 اکتبر قانون ساوانا و قانون نامرئی هر دو به قانون امضا شدند. قانون ساوانا پروتکلهای استانداردی را برای پاسخگویی به موارد مفقود و مقتول بومیان آمریکایی ، با مشورت با قبایل ایجاد می کند ، که شامل راهنمایی در مورد همکاری بین قضایی بین اجرای قانون قانون قبیله ، فدرال ، ایالت و محلی است. قانون نامرئی فرصت هایی را برای قبایل فراهم می کند تا به دنبال تلاش های پیشگیرانه ، کمک های مالی و برنامه های مربوط به مفقود شدن باشند (گرفته شده) و قتل مردم بومی

 

از امروز ، قانون خشونت علیه زنان هنوز از سنا تصویب نشده است. قانون خشونت علیه زنان قانونی است که چتر خدمات و حمایت هایی را برای زنان فاقد سند و زنان ترانسفر ارائه می دهد. این قانونی است که به ما اجازه می دهد برای جوامع خود که در اثر اشباع خشونت غرق شده اند ، چیز متفاوتی را باور و تصور کنیم. 

 

رسیدگی به این قبض ها و قوانین و دستورات اجرایی وظیفه مهمی است که موضوعات بزرگتر را کمی روشن کرده است ، اما من هنوز در مجاورت درب ورودی گاراژها و راه پله ها پارک می کنم. من هنوز نگران دخترانم هستم که تنها به شهر سفر می کنند. هنگامی که مردانگی و رضایتمندی سمی را در جامعه من به چالش می کشید ، مکالمه با مربی فوتبال دبیرستان لازم بود تا موافقت کند که تیم فوتبال او در تلاش های ما برای ایجاد مکالمه در جامعه درباره تأثیر خشونت شرکت کند. جوامع قبیله ای وقتی به آنها فرصت داده شود و قدرت چگونگی دید خود را داشته باشند ، می توانند رشد كنند. گذشته از همه اینها، ما هنوز اینجا هستیم 

درباره توهونو غیرقابل تقسیم

Indivisible Tohono یک سازمان جامعه مردمی است که فرصت هایی را برای تعامل مدنی و آموزش فراتر از رأی دادن به اعضای Tohono O'odham Nation فراهم می کند.

راهی اساسی برای ایمنی و عدالت

توسط مردان که خشونت را متوقف می کنند

ظهور مرکز مبارزه با سوuse استفاده خانگی در محوریت تجارب زنان سیاه پوست در طول ماه آگاهی از خشونت در خانواده ، ما را در مردان متوقف می کند که از خشونت جلوگیری کنند.

سسیلیا جردن عدالت از جایی شروع می شود که خشونت علیه زنان سیاه پوست پایان یابد - پاسخی به کارولین راندال ویلیامز بدن من یک بنای یادبود متفقین است - مکانی عالی برای شروع فراهم می کند.

مردان برای جلوگیری از خشونت به مدت 38 سال مستقیماً با مردان در آتلانتا ، جورجیا و در سطح ملی برای پایان دادن به خشونت مردان علیه زنان همکاری کرده اند. تجربه ما به ما آموخته است که بدون گوش دادن ، گفتن حقیقت و پاسخگویی راهی برای پیشرفت وجود ندارد.

در برنامه مداخله Batterer (BIP) ما نیاز داریم که مردان با جزئیات دقیق رفتارهای کنترل کننده و توهین آمیز را که استفاده کرده اند و تأثیرات این رفتارها بر شرکا ، کودکان و جوامع را ذکر کنند. ما این کار را برای شرم آور کردن مردان نمی کنیم. در عوض ، ما از مردان می خواهیم که برای دیدن روش های جدید حضور در جهان و ایجاد جوامع امن تر برای همه ، نگاهی رک و راست به خود بیندازند. ما یاد گرفته ایم که - برای مردان - مسئولیت پذیری و تغییر در نهایت منجر به رضایت بیشتر زندگی می شود. همانطور که در کلاس می گوییم ، نمی توانید آن را تغییر دهید تا زمانی که نام آن را بگذارید.

ما همچنین گوش دادن را در کلاسهای خود اولویت داریم. مردان یاد می گیرند با تامل در مقالاتی مانند قلاب زنگ ، صدای زنان را بشنوند اراده تغییر و ویدیوهایی مانند "عایشه سیمونز" نه مستند تجاوز. مردان هنگام بازخورد به یکدیگر بدون پاسخ دادن گوش دادن را تمرین می کنند. ما نیازی به موافقت مردان با گفته ها نداریم. در عوض ، مردان یاد می گیرند که بشنوند تا حرفهای طرف مقابل را بفهمند و احترام را نشان دهند.

بدون گوش دادن ، چگونه خواهیم توانست تأثیرات اعمال خود را بر دیگران کاملا درک کنیم؟ چگونه یاد خواهیم گرفت که چگونه با روشهایی که ایمنی ، عدالت و بهبودی را در اولویت قرار می دهد ، پیش برویم؟

همین اصول گوش دادن ، گفتن حقیقت و پاسخگویی در سطح جامعه و جامعه اعمال می شود. آنها مانند پایان دادن به خشونت خانگی و جنسی ، به پایان دادن به نژادپرستی سیستمی و ضد سیاهی نیز اعمال می شوند. مسائل در هم تنیده شده اند.

In عدالت از جایی شروع می شود که خشونت علیه زنان سیاه پوست پایان یابد، خانم اردن نقاط را بین نژادپرستی و خشونت خانگی و جنسی پیوند می دهد.

خانم جردن ما را به چالش می کشد تا "آثار برده داری و استعمار" را که افکار ، اقدامات روزمره ، روابط ، خانواده ها و سیستم های ما را تزریق می کند ، شناسایی و کاوش کنیم. این اعتقادات استعماری - این "بناهای تاریخی متفقین" که ادعا می کنند برخی از مردم حق دارند دیگران را کنترل کنند و بدن ، منابع و حتی زندگی خود را به میل خود بگیرند - ریشه خشونت علیه زنان ، برتری سفیدپوستان و ضد سیاهی است. 

تجزیه و تحلیل خانم جردن مربوط به 38 سال تجربه کار ما با مردان است. ما در کلاس های درس خود حق اطاعت از زنان و کودکان را نمی آموزیم. و ، در کلاسهای درس ، کسانی که سفیدپوست هستند حق توجه ، زحمت و تبعیت سیاه پوستان و رنگین پوستان را ندارند. مردان و سفیدپوستان این استحقاق را از جامعه و هنجارهای اجتماعی که توسط موسساتی که در جهت منافع مردان سفیدپوست نامرئی هستند ، می آموزند.

خانم جردن تأثیرات مخرب ، امروزی تبعیض نژادی و نژادپرستی را بر زنان سیاه پوست بیان می کند. او برده داری و وحشت زنان سیاه پوست را در روابط بین فردی امروز به هم پیوند می دهد ، و او نشان می دهد که چگونه ضد سیاه پوستی سیستم های ما ، از جمله سیستم حقوقی کیفری را از راه هایی که زنان سیاه پوست را به حاشیه می برد و به خطر می اندازد ، تزریق می کند.

این حقایق سخت برای بسیاری از ما است. ما نمی خواهیم حرف خانم جوردن را باور کنیم. در واقع ، ما آموزش دیده و اجتماعی شده ایم تا به صدای او و دیگر صدای زنان سیاه گوش ندهیم. اما ، در جامعه ای که برتری سفید و ضد سیاه پوستی صدای زنان سیاه پوست را به حاشیه می برد ، ما باید گوش دهیم. در گوش دادن ، ما به دنبال یادگیری یک مسیر رو به جلو هستیم.

همانطور که خانم جوردن می نویسد ، "ما می دانیم که عدالت چگونه به نظر می رسد هنگامی که می دانیم چگونه سیاه پوستان و به ویژه زنان سیاه را دوست داشته باشیم ... جهانی را تصور کنید که زنان سیاه پوست در آن بهبود می یابند و سیستم های پشتیبانی و پاسخگویی واقعی فقط ایجاد می کنند. نهادهایی را تصور کنید که از افرادی متعهد می شوند که در نبردها برای آزادی و عدالت سیاه پوستان توطئه می کنند ، و متعهد به درک اساسی لایه لایه سیاست های مزارع هستند. تصور کنید برای اولین بار در تاریخ از ما دعوت می شود که بازسازی را به اتمام برسانیم. "

همانطور که در کلاسهای BIP با مردان ، حساب کردن در مورد سابقه آسیب رساندن به زنان سیاه پوست کشور ما پیش زمینه تغییر است. گوش دادن ، گفتن حقیقت و پاسخگویی پیش شرط عدالت و شفابخشی ، ابتدا برای بیشترین آسیب دیدگان و سپس سرانجام ، برای همه ما است.

نمی توانیم آن را تغییر دهیم تا زمانی که نام آن را بگذاریم.

فرهنگ تجاوز و سو Ab استفاده خانگی

قطعه نوشته شده توسط پسران برای مردان

              در حالی که بحث های زیادی در مورد بناهای تاریخی دوران جنگ داخلی وجود داشته است ، کارولین ویلیامز ، شاعر نشویل اخیراً یادآوری می کند که در این مسئله غالباً نادیده گرفته می شود: تجاوز و فرهنگ تجاوز جنسی. در OpEd با عنوان ، "شما می خواهید یک بنای یادبود متفقین؟ بدن من یک بنای یادبود متفقین است، "او در تاریخ زیر سایه پوست قهوه ای روشن خود تأمل می کند. "همانطور که سابقه خانوادگی همیشه گفته است ، و همانطور که آزمایش DNA مدرن به من اجازه داده است تا تأیید کنم ، من از فرزندان زنان سیاه پوستی هستم که کارمندان خانه بودند و مردان سفید پوستی که به آنها کمک کرده اند." بدن و نوشتن او در کنار هم به عنوان تقابل با نتایج واقعی نظم های اجتماعی که ایالات متحده به طور سنتی از آنها بها می دهد ، عمل می کنند ، به ویژه هنگامی که صحبت از نقش های جنسیتی می شود. علیرغم وجود داده های قوی در حال ظهور که ارتباط اجتماعی جنسیتی پسران را به طیف وسیعی از بحران ها و خشونت های بهداشت عمومی مرتبط می کند ، امروزه ، در سراسر آمریکا ، پسران هنوز هم اغلب با حکم یک مدرسه قدیمی آمریکایی تربیت می شوند: "مرد بالا".

               مواجهه به موقع و آسیب پذیر ویلیامز با سابقه خانوادگی خود به ما یادآوری می کند که تبعیت جنسیتی و نژادی همیشه دست به دست هم داده اند. اگر می خواهیم مقابله کنیم ، باید با هر دو مقابله کنیم. بخشی از این کار شناختن وجود موارد بسیار زیاد است عادی شده اشیا and و شیوه هایی که زندگی روزمره امروز ما را در آمریکا پر می کند و همچنان از فرهنگ تجاوز جنسی پشتیبانی می کنند. ویلیامز به ما یادآوری می کند این مربوط به مجسمه ها نیست ، بلکه در مورد چگونگی ارتباط ما با شیوه های تاریخی سلطه است که خشونت جنسی را توجیه و عادی می کند.

               به عنوان مثال ، کمدی رمانتیک را در نظر بگیرید ، که در آن پسر طرد شده قهرمانانه به دنبال جلب محبتهای دختری است که علاقه ای به او ندارد - و در آخر با یک حرکت بزرگ عاشقانه بر مقاومت خود غلبه می کند. یا راههایی که پسران برای داشتن رابطه جنسی افزایش می یابند ، هر هزینه ای که داشته باشید. در حقیقت ، ویژگی هایی که ما هر روز به پسرهای جوان تبدیل می کنیم ، مربوط به ایده های دیرینه درباره "مردان واقعی" ، بنیان اجتناب ناپذیر فرهنگ تجاوز به عنف است.

               مجموعه ارزشهای ضمنی ، غالباً بررسی نشده موجود در این کد فرهنگی برای "انسان" بخشی از محیطی است که در آن مردان آموزش می بینند تا از احساسات خود جدا شوند و ارزش ها را کم کنند ، برای تجلیل از زور و پیروزی ، و به بدخواهی از توانایی یکدیگر برای تکرار این هنجارها جایگزینی حساسیت خودم نسبت به تجربه دیگران (و خودم) با حکم پیروزی و بدست آوردن مال من این است که چگونه مرد شدم. شیوه های عادی سلطه ، داستانی را که ویلیامز بیان می کند به آداب و رسوم موجود در امروز پیوند می دهد ، هنگامی که یک پسر کوچک 3 ساله توسط بزرگسالی که دوست دارد هنگام احساس درد ، ترس یا عطوفت ، به دلیل گریه تحقیر شود: "پسران گریه نمی کنند ”(پسران احساسات را کنار می گذارند).

              با این حال ، جنبش برای پایان دادن به تسبیح سلطه نیز در حال رشد است. در توسان ، در یک هفته معین ، در 17 مدرسه منطقه و در بازداشتگاه نوجوانان ، تقریباً 60 مرد بزرگسال آموزش دیده ، از سراسر جوامع ، برای شرکت در محافل گفتگوی گروهی با حدود 200 پسر نوجوان به عنوان بخشی از کار پسران نشسته اند. مردان توسان. برای بسیاری از این پسران ، این تنها مکانی در زندگی آنها است که می توانند مراقب خود را کنار بگذارند ، حقیقت را در مورد احساس خود بگویند و درخواست حمایت کنند. اما اگر بخواهیم فرهنگ رضایت را جایگزین فرهنگ تجاوز به عنف کنیم که ایمنی و عدالت را برای همه ارتقا بخشد ، این ابتکارات باید بیشتر مورد توجه همه بخش های جامعه ما قرار گیرد. برای گسترش این کار به کمک شما نیاز داریم.

            در 25 ، 26 و 28 اکتبر ، Boys to Men Tucson در حال همکاری با Emerge ، دانشگاه آریزونا و ائتلافی از گروه های فداکار جامعه برای میزبانی یک گردهمایی پیشگامانه با هدف سازماندهی جوامع ما برای ایجاد گزینه های قابل توجه بهتر برای پسران نوجوان و مردانه است - جوانان را شناسایی کرد. این رویداد تعاملی غواصی عمیقی در نیروهایی خواهد داشت که مردانگی و بهزیستی عاطفی را برای جوانان در توسان شکل می دهد. این یک فضای کلیدی است که در آن صدای شما و پشتیبانی شما می تواند به ما کمک کند تا تفاوت زیادی در نوع فرهنگی که برای نسل بعدی وجود دارد ، در مورد جنسیت ، برابری و عدالت ایجاد کنیم. ما از شما دعوت می کنیم برای این گام عملی در جهت پرورش جامعه ای که در آن ایمنی و عدالت قاعده ای است ، به جای استثنا ، به ما بپیوندید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انجمن ، یا ثبت نام برای حضور ، لطفاً به اینجا مراجعه کنید www.btmtucson.com/masculinityforum2020.

              این فقط یک نمونه از جنبش های گسترده برای پرورش مقاومت عشق در برابر سلطه های فرهنگی عادی است. آنجلا دیویس ، طرفدار طغیان ، هنگامی که نماز آرامش را روی سر خود قرار داد ، اظهار داشت: "من دیگر چیزهایی را که نمی توانم تغییر دهم قبول نمی کنم. من چیزهایی را تغییر می دهم که نمی توانم قبول کنم. " همانطور که در این ماه به تأثیر خشونت خانگی و جنسی در جوامع خود تأمل می کنیم ، ممکن است همه ما شهامت و عزم راسخ برای پیروی از او داشته باشیم.

درباره پسران تا مردان

است

چشم انداز ما این است که با دعوت از مردان برای تقویت مشاوره پسران نوجوان در مسیر رسیدن به مردانگی سالم ، جوامع را تقویت کنیم.

ماموریت

ماموریت ما این است که جوامع مردان را برای راهنمایی پسران نوجوان از طریق محافل در محل ، گردش های ماجراجویی و آداب معاصر استخدام ، آموزش و توانمند کنیم.

بیانیه پاسخ از تونی پورتر ، مدیر عامل شرکت ، یک تماس با مردان

در سسیلیا جردن عدالت از جایی شروع می شود که خشونت علیه زنان سیاه پوست پایان یابد، او این حقیقت قدرتمند را ارائه می دهد:

"ایمنی برای پوست سیاه یک لوکس دست نیافتنی است."

در طول زندگی من هرگز احساس نکرده ام که این کلمات صحت بیشتری دارند. ما در تلاش برای روح این کشور هستیم. ما در فشار جامعه ای گیر کرده ایم که با تاریک ترین شیاطین و بالاترین آرزوهایش روبرو است. و میراث خشونت علیه مردم من - سیاه پوستان و به ویژه زنان سیاه پوست - ما را نسبت به آنچه امروز می بینیم و تجربه می کنیم حساسیت زدایی کرده است. ما بی حس شده ایم. اما ما انسانیت خود را رها نمی کنیم.

هنگامی که من یک تماس با مردان را تقریباً 20 سال پیش تأسیس کردم ، من دیدگاهی داشتم که به ریشه های ظلم مقطعی بپردازم. برای ریشه کن کردن تبعیض نژادی و نژادپرستی. برای بیان تجربه زندگی شده خود و تعریف راه حلهایی که در زندگی آنها مثر باشد ، به کسانی که در حاشیه حاشیه هستند نگاه کند. برای دهه ها ، یک فراخوان به مردان صدها هزار متحد مشتاق شناسایی شده توسط مردان را برای زنان و دختران بسیج کرده است. ما آنها را به این کار دعوت کرده ایم ، در حالی که آنها را مسئول می دانیم ، و آنها را آموزش داده و آنها را قادر می دانیم که علیه خشونت و تبعیض جنسیتی صحبت کنند و اقدامی انجام دهند. و ما می توانیم همین کار را برای کسانی که می خواهند متحدین مشتاق سیاه پوستان و سایر رنگین پوستان باشند ، انجام دهیم. ببینید ، شما نمی توانید ضد جنسیت باشید بدون اینکه ضد نژاد پرستی نیز باشید.

جوردن پاسخ خود را با این فراخوان پایان داد: "هر تعامل با یک زن سیاه پوست فرصتی را برای رسیدگی به خشونت خانگی و برده داری ، و جبران آسیب های سیستمیک به وجود می آورد ، یا گزینه ای برای ادامه پیروی از هنجارهای خشن جامعه است."

من افتخار می کنم که در کنار سازمانی مانند Emerge که مایل است انسانیت تحت ستم ، به ویژه زنان سیاه پوست را بپذیرم ، کار می کنم. تمایل به جلو رفتن و پشتیبانی از داستان ها و تجربیات آنها بدون رقیق شدن یا ویرایش برای راحتی خود. برای ارائه رهبری به ارائه دهندگان خدمات اصلی انسانی ، تأیید بدون عذرخواهی و جستجوی راه حل های واقعی برای پایان دادن به ستم بر زنان سیاه پوست در ارائه خدمات.

نقش من ، به عنوان یک مرد سیاه پوست و به عنوان یک رهبر عدالت اجتماعی ، استفاده از سیستم عامل خود برای بالا بردن این مسائل است. برای بلند کردن صدای زنان سیاه پوست و دیگران که با انواع مختلف ستم گروهی روبرو هستند. حقیقتم را بگویم. برای به اشتراک گذاشتن تجربه زیسته خود - حتی اگر این می تواند آسیب زا باشد و در درجه اول به سود بیشتر درک سفیدهای سفید است. هنوز هم ، من متعهد هستم از نفوذی که برای دنبال کردن یک جهان عادلانه و عادلانه تر استفاده می کنم ، استفاده کنم.

من تماس اردن را می گیرم و سعی می کنم هر تعاملی را با نیتی که شایسته آن است برآورده کنم. من از شما می خواهم که در انجام همان کار با من همراه باشید. ما می توانیم جهانی بسازیم که همه مردان و پسران دوست داشتنی و محترم باشند و همه زنان ، دختران و حاشیه نشینان با ارزش و ایمن باشند.

درباره تماس با مردان

یک تماس با مردان ، برای جلب مشارکت مردان در اقدامات مقابله با سو abuse استفاده خانگی از طریق رشد شخصی ، پاسخگویی و مشارکت جامعه است. از سال 2015 افتخار ما برای همکاری با تونی پورتر ، مدیرعامل A Call to Men در کار ما برای تبدیل شدن به یک سازمان ضد نژادپرستی ، چند فرهنگی را داشتیم. ما از تونی و بسیاری از پرسنل A Call to Men که طی سالهای گذشته حمایت ، راهنمایی ، مشارکت و عشق خود را برای سازمان و جامعه ما ارائه داده اند سپاسگزاریم.